Iqtisodiy hamkorlik va taraqqiyot tashkiloti maʼlumotlariga ko‘ra, Yaponiyada 65 yoshdan oshganlarning 20 foizi qashshoqlik chegarasidan pastda yashaydi.
Yolg‘iz ayollar uchun qamoqdagi qarilik ozodlikda ochlikda yashashdan ko‘ra jozibali istiqbolga aylanmoqda. Mahbuslar oziq-ovqat, shifokorlardan bepul tibbiy yordam olishadi, muntazam ravishda bir-birlari bilan muloqot qilishadi va lekin tashqarida ularning do‘stlari va qarindoshlari yo‘q. Jazo muddatini o‘tab bo‘lgan ayollar ozodlikka chiqqach, qamoqxonaga qaytish uchun yana jinoyat sodir etishmoqda.
Tochigi ayollar koloniyasi xodimlari o‘zlarining qamoqxonasi ko‘proq qariyalar uyiga o‘xshashligini tan olishadi. Ular nafaqaxo‘rlarni boqishlari, tibbiy yordam ko‘rsatishlari, yuvinishlari va tagliklarini almashtirishlarida yordam berishlari kerak.
“Hatto bu yerda abadiy yashash uchun oyiga 130-190 dollar to‘lashga tayyor ekanliklarini aytadigan odamlar ham bor”, deydi Tochigi qamoqxonasi xodimi Takayoshi Shiranaga.
Mahbuslar qamoqxonada ozodlikdagi ahvoliga qaraganda ancha yaxshi ekanliklarini tan olishadi, chunki u yerda hech kim ularga yordam bermaydi. Pul yetishmasligi tufayli ular ochlikdan va sovuqda yashashga majbur bo‘lishadi. Qamoqxona xodimlari va mahalliy hokimiyat organlari muammoni yolg‘iz nafaqaxo‘rlarga moliyaviy yordam ko‘rsatish va uy-joy uchun subsidiyalar berish orqali hal qilish mumkin deb hisoblashadi.
Komila Odilova tayyorladi